Αρχή ή Μέση λοιπόν?
Πιστεύω οτι εξαρχής είναι αρκετά πιθανόν να
έχει φτιαχτεί έτσι π.χ. η λέξη δάσκαλος ,οπου και το νόημα αυτού που την είχε σκεφτεί πρώτα απο τους άλλους ( διαδικασία της σύλληψης μία λέξης ) ανθρώπους να ήταν εξ αρχής νόημα που εξέφραζε δικαιοσύνη και θυσία γιατί πιθανόν αλλιώς δεν υφίστατο η λέξη δάσκαλος γιατί πηγαίναμε στις φαινομενικότητες....Όπως και με την ίδια λογική πολλά όπως η αγάπη,η φιλία, η εμπιστοσύνη αν δεν εμπεριέχουν ιδέες όπως δικαιοσύνη , θυσία και ταπείνωση δέν είναι αγάπη και φιλία αλλά κάτι μακράν διαφορετικό που κατα κάποιον τρόπο κάνει κάποιους αθελά τους να ζηλεύουν αυτού του είδους τις καταστάσεις ,πράγμα που ενέπυπτε ξανά σε φαινομενισμούς......Και ίσως και εγώ αυτή τη στιγμή που σκέφτομαι και γράφω να υποστηρίζω και να διαμοιράζω τους φαινομενισμούς? Ποιές λέξεις τελικά αξίζουν ? Οι αρχικές ή οι μεταγενέστερες τροποποιήσεις των? Είναι σαν να ρωτάω επίσης, ποιοί άνθρωποι αξίζουν? οι πρωγενέστεροι ή οι μεταγενέστεροι?
Ίσως γενικά κάθε λέξη όπως η αγάπη (πιασάρικη καθώς είναι ),όντως να περιέχει σαν την ύλη που αποτελείται απο άτομα,άλλες λέξεις,η αγάπη θα μπορούσε κάλλιστα να εμπεριέχει τη λέξη θυσία,αλτρουισμός και άλλες πολλές,λέξεις που με την παραδοσιακή περιγραφή κάθε λέξης την χαρακτηρίζουν...Εάν υπάρχουν διαστάσεις πολύ-πλευρες και στιβαγμένες σε επίπεδα ''εξουσίας'' όπως η ανθρώπινη κοινωνική πυραμίδα,τότε θα μπορούσαν κάλλιστα όλα να συσχετιστούς και να λέγαμε οτι εάν η Αγάπη είναι το άτομο πχ του Ψευδαργύρου (Zn) ,τότε η θυσία μέσα στην αγάπη θα ήταν κάποιο ηλεκτρόνιο,άγριο καθώς είναι με αρνητικό φορτίο που επηρεάζει τους πάντες,γιατί η θυσία τους επηρεάζει όλους ,καλούς και κακούς,επίσης παρακάτω σύμφωνα με την επιστήμη η παρηγοριά θα μπορούσε να χαρακτηριζόταν από τα Quarks,τέλος πάντως ομιλώ για μία κυριολεκτική μεταμόρφωση ιδεών αφηρημένων και άυλων σε κάτι υλικό και μορφικό...
Όμως ποιός είπε οτι η αμορφία δέν έχει μορφή? Μπορεί να σκεφτεί κανείς οτι η αμορφία δέν έχει μορφή εφόσον έχει μάθει να υιοθετεί τον τρόπο σκέψης κάθε πράγματος με τη μορφοποίηση της εικόνας του στον εγκέφαλό του>? Φανταστείτε έναν κόσμο σκηνοθετημένο και μόνο αν γίνει πραγματικότητα ,αν βρεί κάποιος την αγάπη κυριολεκτικά σε ένα κουτάκι sprite για παράδειγμα.....Ένας κόσμος πραγματικά μαγικός θα ξεχειλονόταν μπροστά στον παρατηρητή που θα είχα σοκαριστεί και μόνο από το δέος του όχι απλώς καινούριου,αλλά του ολοκαίνουριου...
